Truth about Cats and Dogs

Pagkatapos kong mag-Internet sa lobby kan International House ngonyan na banggi, nagpaaram na ko sa in-charge na si Michelle na mauli na ko.Nagpaalam na akong uuwi na ako.

Paluwas, nariparo kong igwang nakalukóng ído na nakabantay sa may lobby. Sinabihan ko si Michelle na igwa ka man palan niyako nin bantay digdi sa luwas. Palabas, napansin ko ang isang asong nakabantay sa may lobby. Kako may bantay ka pala dito sa labas, (sabi ko) kay Michelle.

Paglakaw ko pabuwelta sa kwarto, suminunod sako an ído na kansubago pa sana nagbabantay sa may lobby. Dai ko man inapod an ído alagad ini suminunod sako. Pighayô ko an ayam nin perang beses alagad nagparasunod sana ini sako. Noong naglakad na ako pabalik ng kwarto, bumuntot sa akin ang aso. Hindi ko naman siya tinawag pero bumuntot siya. Mga ilang beses ko ring itinaboy subalit bumuntot pa rin ito sa akin.

Pagkabalyo ko nin duwang building, yaon siya sa likod ko. Enot nagsusunod, dangan paghaloy haloy, nag-aabay na sako. Pagkadaan ko ng dalawang gusali, nandoon pa rin siya sa likod ko. Una bumubuntot lang; mayamaya, sumasabay na siya sa akin.

Pag-abot ko sa tugsaran kan dormitory kun sain yaon an Room 11 na tuturugan ko, yaon pa an ído. Pagdating ko sa harapan ng Dorm building kung saan naroon ang Room 11—andu’n pa rin ang aso.

Sa sunod kong pwertahan, nahiling ko igwang sarong ikós; piglalabaran niya an duwang ogbon. Pagkahiling sako kan ikós, nakilaghanan ini; luminukso dangan nagtago sa may mga tinanom sa garden. Nawalat niya an duwang ugbon sa may pwertahan. Sa sunod na pinto, nakita ko ang isang pusa; dinidilaan niya ang kanyang dalawang kuting. Nakita niyang mayroong paparating; nagulat siya; dali-dali itong luminukso palayo at nagtago sa halamanan sa di kalayuan. Naiwan ang dalawang kuting sa may pinto.

Kan pigkukua ko na an llabe sa bulsa ko, pigranihan kan ído an duwang kuting, Dangan nanggigil na garong makikikawat siya sainda. Alagad dai pa ngani napaparong kan ído an duwang ogbon, luminuwas basang hali sa mga tinanom an inang ikós, dangan kinamros an ining ído—an duwa man na ogbon kasingrikas kan ina nindang luminukso parayo. Dinudukot ko na ang susi sa bulsa ko, nilapitan ng aso ang dalawang kuting—nanggigil at makikipaglaro sa kanila. Pero hindi pa nga naaamoy ng aso ang dalawang kuting, kisapmatang iniluwa ng halamanan ang inang kuting at kinamros ang aso. Tumalon papalayong kasimbilis din ng kanilang ina ang dalawang kuting.

Nakilaghanan man nanggad si ayam; Dangan nag-arual na garong dinulak siya kan dakulaon na hayop. Alagad, mas dakula pa siya sa inang ikós.Talagang nagulantang ang aso; nag-arual siyang parang inaaway ng pagkalaki-laking halimaw. Pero mas malaki ito sa inang pusa.

Nagdalagan parayo an ayam. Nakilaghanan. Huminakay. Dangan ruminayo. Tumakbo ang aso papalayo. Gulat na gulat ito. Humikab. At saka lumayo.

Luminaog na ko sa kwarto ko. Pumasok na ako sa kwarto ko.

Hiniram sa Bikol

kinamros, kinalmot

nag-arual, umungol, umiyak