Showing posts with label prose poetry. Show all posts
Showing posts with label prose poetry. Show all posts

Sunday, August 22, 2021

Balikán Ko Idtong Agosto, 1974

Lúnad ka sa pamabá kansubago saróng óras ka— garó mga duwáng kilometro pa, ika nása Bolaobalite na.

Úni ka, digdi sa agihán, na bagá na máyong kasagkódan, dará-dára an mga bádò asin kagamitán—natutumtóm nin basà an saímo nang kalawásan; nagbigláng hágáwak an urán sa mapolót na dálan.

Náhihilíng ta kang nagbubukás kan trangkáhan kan eskwelahán. Digdí sa bàgo mong destíno

na an sabi igwá kang maíistarán; an haralabang bángkò sa laóg kan classroom piráng semána mo nang higdáan.

Náhihilíng ta kang ngonyan napupurisaw sa pagtúrog. Ramrag na, napíyong ka pa saná. Máyo kang gumód-gumód, binayáan mo si Nánay sa Ilawod, ngonyan nagpapasúso pa kan saindóng nguhód.

Iká man, úni ka, igwang sukbít na sundáng; sa táhaw kan mga kaakían, may kamagurángan;

nagpaparáharáwan kamó sa tugsaran kan eskwelahán; kamiseta mo basà-básà nin gànot hasta na sanáng maaláng.

Gustó ta kang dumanán. Kutà na sabíhan, pondohá na kun anó man an ginigíbo mo ngonyan. Dai magparapágal; pahídon an hínang; an sadíri mangnohón lámang. Magdiskánso man. Mag-ulì muna ki Nene mo; sa limang igin mo; na iyóng gáyo, purùngaw na namán saímo.

Pero máyò man talaga kong maginíbo. Titiripónon ko sana ining mga ritrato mo. Nagkasararay ni Nánay poon pa kaidto—sa kada sarò, nganüd, sa  o ótro ága, o saróng aldáw, tibaád igwa siyang iistórya sakò, na saindong niño boníto.


Wednesday, November 12, 2014

Ki Protacio, Gadan Sa Edad Na 38

Garo man nanggad ribo-ribong dagom an duros ngonyan na banggi—siring sa ginhalâ niya saimo kaidto. Tinuturusok kan kada panas an pusikit mong kublit; kinikiriblit ka; pinapasalingoy na paminsaron mo idtong mga aldaw na dai kamo nagpopondo kangingisi. Kawasa ika an saiyang pirming binabangít—sa kapikunan na naturalisa mo, ika man biyóng naiingít; minangiriil sa sinasabi tungod sa imo kan bâbâ niyang matabil. An pagkamoot abaanang kapeligroso. Tibaad igwa kamong namate sa kada saro poon kadto—kung kaya an puso mo nawaran nin diskanso. Siya man nagparalagaw, nagparatrabaho; kadakuldakul inasikaso; garong an iniisip nindo pirmi kun pâno makapalagyo. Mayo na siya ngonyan; sa mga kabukidan kan Kabikolan, igwang kung anong kapaladan an saiyang napadumanan; sarong aldaw sa Juban, kaiba kan saiyang mga kasama, siya ginadan kan saiyang mga kalaban. Mayo na siya. An parasuba sa buhay mo nagtaliwan na; mayo nang maolog-olog kan saimong ngaran; mayo nang malapaskan saimong mga kanigoan; mayo nang malangkaba kan saimong kamahalan. Bwelta ka na naman sa pangabuhi na tibaad igwang kamanungdanan. 


Sinurublian sa Hiligaynon 
ginhalâ, sinabi
paminsaron, pag-iisip
naiingít, nababalde
bâbâ, nguso
makapalagyo, makadulag
nagtaliwan, nagadan

Tuesday, December 10, 2013

Medieval

“Ciudadano Liner” an ngaran kan bus
nakasurat sa Old English sa enotan
na windshield. Kamo man mga pasahero
hipos na nakarulunad as the bus now
negotiates a slippery road going to Tapaz.

It’s cold and overcast kasi may low pressure
daa sa Panay Island tapos dinugangan pa 
kan cold front. Ika man pasiring pa sana 
sa office nindo sa kabilang ibayo,
some three towns from where you stay.
Local government unit na, far-flung pa.

The driver maneuvers the bus and drives
like there’s no tomorrow. Almost a year
into your new assignment, you have already
noticed how the bus driver in this sordid part
of the world literally drives you crazy. 
Your six-wheeled carriage is running
as if a horde of bandits is chasing you
or kamo mismo an mga bandido carting away
your loot from a palace in a neighboring town.

Ano na naman daw an gigibohon
saimo kan mga dragon sa opisina nindo? 
Magpaparabuga na naman nin kalayo an boss mo. 
The self-declared king in your dungeon workplace 
will again cite your habitual tardiness, 
declaring to his vassals and serfs
your “barbaric” work ethic.

Bako lang ‘yan. Wawasiwason ka man
nin mga tsismis wala too kan mga kaopisina mo. 
Nakikinagbuan ka man kayang iyan ki Beth, 
an head teacher sa barrio, dawa na ngani 
may agom ka na. O dawa na ngani may agom ka pa. 

Nagdudungan kamo pag-uli. Last trip
sa bus paghapon. What can you say? 
Bombshell in distress mo siya; dangan ika
man daa, an “night and shining armor” niya.
Well. Who cares? Excalibur mo, taisa na.

Songs of Ourselves

If music is wine for the soul, I suppose I have had my satisfying share of this liquor of life, one that has sustained me all these years. A...