Monday, April 28, 2008

Ki Manoy Awel, sa ika-40ng taon nya

Kan ako sadit pa, pitong taon o labi pa
Natood nang magtukad sa bukid sa pamitisan kan Isarog
Para magkua nin omlong, pala’pa’, mga sungong panggatong
Kaibahan si Manoy na an sundang nasasarong,
Minsan poon alas dos hasta maghapon
Sa bukid nungka magugutom dawa mahapunan
Huli ta an kakanon makukua saen man:
Mga bayawas na hinog, an iba inuulod,
Kurumbot na hubal, minsan daeng laog,
Santol na Bangkok, sinasakat sa may ba’bul
Manggang maalsom, dae maabot dawa tinutukdol.
Ogma kan panahon, sa itaas kan bulod madoroson.
Hiling an banwa, dagat na mahiwason.
Dakul akong naoosipon pag-uli sa harong,
Lalo na ki Neneng maogmahon
Kaibahan ko paglabar pag-abot kan sinarom.
Malipoton an tubig sa bobon na hararom
Naghahale nin hibo kan amorseko saka gogon.
Kun maghaloy magbuntog, an tubig malibog;
Parehong mahahadit ta baad mahagupit
Kaskas na madalagan sa likod kan kusina
Para madulagan an gihoy ni Mama.
Pero kun an gubing ba'gong bolos na
Ta kinua hale sa mga ba'gong laba
Si Mama mayo' nang masabi pa—puwera
Apodon an gabos para mag-orasyon
Sa altar kan Sagrado Corazon na minsan milagrohon.
Dangan ka'yan garo ko nakarigosan
Dawa baga naglabar lang; kaogmahan namamatean
Kaiba an mga tugang, an inang magurang.

Dakulang Kalugihan

Or How Memories Are Lost Or Stolen Because They Aren't Made in the First Place Dakul an kalugihán kan mga estudyante nin huli kan pandem...