Wednesday, August 31, 2011

Dae Mahaloy

Dae mahaloy, manonôdan mo na dikit sana an diperensya
kan pagkapot nin sarong kamot sa pagpugol nin sarong kalag.

Manonôdan mo na an mamoot bakong pagsandig,
asin an pakikiiba sainda bakong paghurandig. 

Manonôdan mo na an hadok bakong sarong kontrata;
asin an mga itinaong regalo bakong mga promisa. 

Popo’nan mong maakô an saimong mga kadaugan
na nakatungkahal an payo asin buklat an mata,
siring sa tigulang na igwang disposisyon,
bakong pusngak na nagpupurong-pusong. 

Papatagon mo na ngonyan an saimong aagihan,
nin huli ta an alagyan para sa aga mayo nin
kasiguruhan para saimong pagplanuhan. 

Dae mahaloy, manonôdan mong dawa
an saldang nakakatutong kun mangânan ka. 

Kun siring, ngonyan, dukaga an saimong tatanuman;
dekoraran an saimong kalag; dae ka na maghalat
sa sarong tawong maduhol saimo nin burak. 

Manonôdan mo na makakaantos nanggad ika;
na ika abang kusog asin labi kahalaga.


Mga Sinurublian
tigulang, Hiligaynon. gurang
alagyan, Hiligaynon. Agihan

Sinusog sa "After a While" ni Veronica A. Shoffstall [sinurat 1971]  na pinadara ni Norie Malazarte sa kagsurat kan 1997.

Tuesday, August 23, 2011

Trees


To be a giant and keep quiet about it,

To stay in one’s own place;

To stand for the constant presence of process

And always to seem the same;

To be steady as a rock and always trembling,

Having the hard appearance of death

With the soft, fluent nature of growth,

One’s Being deceptively armored,

One’s Becoming deceptively vulnerable,

To be so tough, and take the light so well,

Freely providing forbidden knowledge

Of so many things about heaven and earth

For which we should otherwise have no word—

 

Poems or people are rarely so lovely,

And even when they have great qualities

They tend to tell you rather than exemplify

What they believe themselves to be about,

While from the moving silence of trees,

Whether in storm or calm, in leaf and naked,

Night or day, we draw conclusions of our own,

Sustaining and unnoticed as our breath,

And perilous also—though there has never been

A critical tree—about the nature of things.

 




Howard Nemerov [1920-1991]

Mirrors and Windows, 1958

Dakulang Kalugihan

Or How Memories Are Lost Or Stolen Because They Aren't Made in the First Place Dakul an kalugihán kan mga estudyante nin huli kan pandem...