Ki Manoy Awel, sa ika-40ng taon nya

Kan ako sadit pa, pitong taon o labi pa

Natood nang magtukad sa bukid sa pamitisan kan Isarog

Para magkua nin omlong, pala’pa’, mga sungong panggatong

Kaibahan si Manoy na an sundang nasasarong,

Minsan poon alas dos hasta maghapon

Sa bukid nungka magugutom dawa mahapunan

Huli ta an kakanon makukua saen man:

Mga bayawas na hinog, an iba inuulod,

Kurumbot na hubal, minsan daeng laog,

Santol na Bangkok, sinasakat sa may ba’bul

Manggang maalsom, dae maabot dawa tinutukdol.

Ogma kan panahon, sa itaas kan bulod madoroson.

Hiling an banwa, dagat na mahiwason.

Dakul akong naoosipon pag-uli sa harong,

Lalo na ki Neneng maogmahon

Kaibahan ko paglabar pag-abot kan sinarom.

Malipoton an tubig sa bobon na hararom

Naghahale nin hibo kan amorseko saka gogon.

Kun maghaloy magbuntog, an tubig malibog;

Parehong mahahadit ta baad mahagupit

Kaskas na madalagan sa likod kan kusina

Para madulagan an gihoy ni Mama.

Pero kun an gubing ba'gong bolos na

Ta kinua hale sa mga ba'gong laba

Si Mama mayo' nang masabi pa—puwera

Apodon an gabos para mag-orasyon

Sa altar kan Sagrado Corazon na minsan milagrohon.

Dangan ka'yan garo ko nakarigosan

Dawa baga naglabar lang; kaogmahan namamatean

Kaiba an mga tugang, an inang magurang.