An Tawong Naanáyo

Pagkagios kan lalaking naanáyo,
susukulon niya an lanob gamit an sarong samod;
dangan maparakanta siya sa Sagrado Corazon.

Malakaw siya pa-baybayon pag-abot
kan sinarom. Pag-agi sa may kamposanto,
masasabat niya sarong kabaong; pinuprusisyon.

Malaog siya sa simbahan, pauli pa sana
an mga gurang; sa luludhan na garaba’ saiya
may masunson, “Nag-abot ngonyan si Mamo’.

Dapat nagpabendisyon ka saiya.” Hihiribunan
siya kan mga kanturang tapos nang mag-nobena.
Hihirilingon siya; sasabihan, “Dai ka pa baga

Noy, omay. Haen na man si Lucio?” Ipapalamag
ninda an pinsan niyang sa tangá pa naglahod. Maiba
sana siya pag ‘gakod na sa hikot an kamot niya.

Sa harong, dai siya mapamanggi kan sira.
Papainumon siya ninda nin dahon na gina’ga’,
sinalakan nin suka, haloy na tinalbong sa daga.

Pero dawa ipasantigwar siya ki Nana Guling
o ipahilot pa pirang beses ki Tiyang Onding,
an lalaking naanáyo dai na mabubulong.

Pag banggi, dai tulos siya makakaturog.
Atyan na matanga’ sa bintana siya masaprang
Ara-atyan pa, an bulan aawitan niya na.

Makaturog man, pero uum-omon siya;
Mangingiturog siya ki Mamo, kaiba an mga kantura
sindang gabos naghuhuruba sa may kapilya.